Χαρακτηρίζονται για την υπέροχη γεύση τους και την υψηλή περιεκτικότητα τους σε φυτικές ίνες.

Το δίκοκκο σιτάρι είναι ένας από τους αρχαιότερους σπόρους δημητριακών αφού έχει καλλιεργηθεί στην Ελλάδα από την παλαιολιθική περίοδο. Αργότερα, στην εποχή του χαλκού εμφανίζονται τα άλλα σιτηρά όπως το μονόκοκκο, το ντίνκελ και αργότερα μεταλλάξεις όπως το μαλακό, το σκληρό.

Σύμφωνα με ευρήματα σε ανασκαφές στη Μικρά Ασία ανακαλύφθηκαν σπόροι δίκοκκου σιταριού από το 12.000 π.Χ. Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ψωμί από δίκοκκο σιτάρι, θεωρώντας πολύ σημαντική και θρεπτική την αξία του. Στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν ψωμί από απλό σιτάρι (μονόκοκκο). Αυτό το είχαν ως τροφή των ζώων και το ονόμαζαν πυρρό. Σχετικές αναφορές έχουμε από τον Όμηρο στην Ιλιάδα αλλά και από διάφορους κλασικούς. Μάλιστα, λέγεται ότι ο Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε τη στρατιά του μόνο με το συγκεκριμένο δημητριακό.