Διατροφικά, το ρεβυθάλευρο έχει τις ίδιες αρετές με το ρεβίθι και υπερτερεί σε σχέση με το σταρένιο αλεύρι, σε μια ολόκληρη σειρά στοιχείων: υψηλό ποσοστό φυτικών ινών, υψηλό ποσοστό πρωτεΐνης, μεγάλη ποσότητα φoλλικού οξέος, αξιοπρεπείς ποσότητες καλίου, ασβεστίου  και φωσφόρου, ελάχιστη γλουτένη, συν μεγάλη ποσότητα από πολυφαινόλες, δηλαδή σημαντικές αντιοξειδωτικές ουσίες, που συμβάλλουν στην προστασία του οργανισμού από εκφυλιστικές ασθένειες.

 Η βασική διαφορά του ρεβυθάλευρου σε σχέση με το αλεύρι στη χρήση του για ψωμιά ή γλυκά, μπισκότα, κέικ κλπ, είναι ότι δεν φουσκώνει, αφού περιέχει πολύ λίγη γλουτένη –και είναι η γλουτένη που προκαλεί το φούσκωμα των ψωμιών και των γλυκών. Ακόμα, για το λόγο του ότι το ρεβυθάλευρο έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, απορροφάει πολύ περισσότερα υγρά από άλλα άλευρα και επομένως πρέπει να βάλουμε μεγαλύτερη ποσότητα υγρών στοιχείων από ό,τι λέει μια  κοινή συνταγή που χρησιμοποιεί αλεύρι.